Wycena marki metodą zdyskontowanych opłat licencyjnych „royalty from relief” stanowi najpopularniejszy sposób wyceny marki. Jest to metoda ogólnie przyjęta i stosowana przez wiodące firmy specjalizujące się w wycenach (jak na przykład przez Brand Finance).
Metody dochodowe, w tym wycena metodą zdyskontowanych opłat licencyjnych jest również rekomendowaną w normie ISO 10668 „Brand valuation — Requirements for monetary brand valuation” a także jest polecaną przez organizację International Valuation Standards Council.
Wycena marki metodą zdyskontowanych opłat licencyjnych jest czynnością wieloetapową, podczas której analizowana jest marka, jej potencjał, ryzyka, tworzony jest model finansowy.
Wycena marki metodą royalty from relief odzwierciedla wartość pieniądza w czasie. Wszystkie przyszłe przepływy pieniężne są szacowane i dyskontowane w celu określenia ich wartości bieżącej. Wartość używanej stopy dyskontowej odpowiada kosztowi kapitału i zawiera ocenę ryzyka dotyczącego przyszłych przepływów pieniężnych. Współczynnik dyskonta uwzględnia nie tylko koszty i ryzyko całego przedsiębiorstwa, ale także korzyści marketingowe, siłę marki oraz ryzyko dotyczące wycenianej marki.
W wycenie marki analizowane są przepływy pieniężne wynikające z korzystania z wycenianej marki. Wycena bazuje na wysokości zakładanej opłaty licencyjnej, jaką właściciel marki musiałaby płacić za używanie marki, gdyby sam nie był jej właścicielem. Przyjmuje się, że opłata ta stanowi pewien procent od przychodów generowanych przez podmiot korzystający z marki. Oszacowanie stawki opłaty licencyjnej odbywa się przez porównanie opłat licencyjnych lub franczyzowych występujących na rynku, obowiązujących w danej branży.
Efektem wyceny marki metodą royalty from relief powinien być kompleksowy raport z wyceny zawierający przeprowadzoną analizę i uzasadniający wycenę.